Die DA-jeug se onverdraagsaamheid teen die Afrikanergemeenskap te Kleinfontein is nie die enigste
peiler van etniese onverdraagsaamheid nie. Die ANC-burgermeester van Tshwane, mnr
Ramakgopa, se anti-Afrikaner agenda laat eweneens blyk dat tussen die liberalisme van die DAJeug
en ANC is daar net ´n graadverskil.

Die Afrikaner-gemeenskap en ander minderhede beleef in toenemende mate dat, ondanks artikels
185, 235 en ander grondwetlike ooreenkomste, die Nuwe Suid-Afrikaanse imperialisme nie ruimte vir
diversiteit toelaat nie. Slegs een model is aanvaarbaar en alle ander verskille moet, ongeag
Internasionale en nasionele regsbeginsels, vernietig word.

Dit is duidelik dat nóg die ANC nóg die DA dit ernstig het met artikels 128 en 235 van die grondwet,
anders sou die nodige wetgewing gevolg deur regulasies om dit te implimenteer lankal reeds op die
tafel gewees het. As dit die ANC pas kan hulle wetgewing oornag stoomroller.

Soos alle imperialistiese wêreldbeskouings is dit gemaklik om propaganda te bou op ´n
werklikheidsverstaan en lewensopvatting wat pretendeer om moreel en eties regverdigbaar te
wees. Die DA-jeug se aansprake dui egter dat dit ´n opportunistiese en gemanipuleerde
werklikheidsverstaan en lewensopvatting koester wat etniese Afrikaners se taal, kultuur en
godsdienstige uniekhede verag.

AKB verklaar dat etnisiteit, soos dit in internasionale en nasionale wetgewing gestalte vind, ´n
komplekse en verwikkelde begrip is. Etnisiteit gaan hand aan hand met identiteit en identiteit word
vanuit verskeie bronne gevorm o.a taal, kultuur, historiese verbondendheid, godsdiens, ras,
wêreldbeskouing en lewensopvatting.

Internasionaal is dit duidelik dat etnisiteite genuanseerd is bv. die Joods-Israelitiese etnisiteit kan nie
in dieselfde lig beoordeel word as die werklikhede van Rwanda, Burundi, Skotland of Oos-Europa
nie. Die internasionale erkenning van etnisiteit word ook baie duidelik onderstreep deur die
internasionale hof uitsprake t.o.v. van die etniese stryd in Kroasië, Serwië, Kosowa.

Die DA-jeug en ANC-medespelers se selektiewe beklemtoning van ras dui eerder op ´n politieke
opportunisme en herinner aan ´n vergange anti-apartheid ‘struggle’ mentaliteit.

Dat die DA-jeug op die wyse legitimiteit nastreef en stemvee werf dui op die ontoereikendheid van
die liberale ideologie wat die individu nie as deel van ´n unieke singewende gemeenskap ag nie,
maar slegs streef na ´n kollektief van enkelinge sonder enige kultuur-, volks-, taal-, godsdiens- of
ander bande.

Dié selektiewe omgang met die werklikheid is ook merkbaar in die selektiewe omgang met die
grondwet van Suid-Afrika, die verdringing en georkestreerde uitwissing van moedertaalonderrig en
Afrikaanse enkelmediumskole, verwydering van ‘straatname’ asook die ongebalanseerde beskrywing
en evaluering van die Suid-Afrikaanse se geskiedenis op skoolvlak en in die media.

Ons het opgemerk dat die DA in Kaapstad ook maar lustig straatname verander. Ons het ook nie
van enige ernstige beswaar teen verandering van dorpsname kennis geneem nie.

Tans beleef die Afrikanervolk dat slegs een diskoers opgedwing word nl. die sg.’ Struggle-narratief’.
Die doel hiervan is om ´n nuwe identiteit te skep.

Die AKB is oortuig dat die voorspoed en vooruitgang van Suid-Afrika alleen gedien kan word as die
diversiteit van die land se bevolking erken word en die unieke en ryke verskeidenheid van etniese
groepe ruimte gegun word.

Die DA-jeug en sy geesgenote se poging om die selfbeskikkingstrewe van Afrikaners te demoniseer
of as rassisme te etiketeer dra nie tot vreedsame naasbestaan by nie, inteendeel beskou AKB dit
niks meer as ´n uitdrukking van dubbele standaarde, ´n opportunistiese verskraling van die
werklikhede en ´n ideologiese getreursel.